Homeಕವನಕವನ: ಅಂಗವಿಕಲರು

ಕವನ: ಅಂಗವಿಕಲರು

ಅಂಗವಿಕಲರು

ಅಂಗವಿಕಲರು ನಾವು ಅಂಗವಿಕಲರು ಕಣ್ಣು ಕಾಣದೆ ಕಿವಿ ಕೇಳದೆ ಬಾಯಿ ಮಾತನಾಡಲು ಬಾರದೆ ಕೈ ಕಾಲು ಇಲ್ಲದಿರುವ ಸ್ವಾದಿನ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿರುವ ಅಂಗವಿಕಲರು ನಾವು ಅಂಗವಿಕಲರು

ಕಣ್ಣು ಇಲ್ಲದೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದನ್ನು ತಿಂದು ಜಗತ್ತನ್ನು ಕಾಣದೆ ಯಾರೊಬ್ಬರನ್ನು ನೋಡದೆ ಬದುಕು ಸಾಗಿಸುವವರು ನಾವು ಅಂಗವಿಕಲರು

ಕಿವಿ ಕೇಳ ಕೇಳದೆ ಮಾತನಾಡಲು ಬಾರದೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಹುಚ್ಚರು ಎನಿಸಿಕೊಂಡು ತಿರುಗಾಡುವವರು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ನಾವು ಅಂಗವಿಕಲರು ನಾವು ಅಂಗವಿಕಲರು

ಕೈ ಕಾಲು ಸ್ವಾಧೀನ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಅಸಹಾಯಕರಾಗಿ. ಬೇರೊಬ್ಬರ ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ಕೈ ಚಾಚುವ ಬುದ್ಧಿ ಇಲ್ಲದಿರುವ ಬುದ್ಧಿಮಾಂದ್ಯರು ನಾವುಗಳು ಅಂಗವಿಕಲರು

ತಂದೆ-ತಾಯಿ ಬಂಧು-ಬಳಗ ಇಲ್ಲದೆ ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ ಅನಾಥವಾಗಿ ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡುವ ಬುದ್ದಿಮಾಂದ್ಯ ಅಂಗವಿಕಲರು ನಾವು ಅಂಗವಿಕಲರು

ಸಮಾನತೆ ಬಂದಿದೆ ನಮಗಾಗಿ ಓದಿನಲ್ಲೂ ನೌಕರಿಯಲ್ಲೂ ಇದೆ ಸಮಾನತೆ ಎಲ್ಲಿದೆಯೋ ಪ್ರಜೆಗಳು ಕಾಣದಿರುವ ಸಮಾನತೆ ಲಂಚವನ್ನು ಬೇಡಿ ಉದ್ಯೋಗಕ್ಕೆ ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮತಿ ಹೇಡಿಗಿದೆ ಸಮಾನತೆ
ಅಂಗವಿಕಲರ ನಾವು ಅಂಗವಿಕಲರು

ಪೆನ್ಷನ್ ಗಾಡಿ ತಿಂಗಳಾನುಗಟ್ಟಲೆ ಅಲೆದಾಡಿದರು ಸಿಗದೆ ಅಸಹಾಯಕರಾಗಿ ನಿಂತಿರುವವರು ನಾವು ಅಂಗವಿಕಲರು ನಾವು ಅಂಗವಿಕಲರು

*ರಾಹುಲ್ ಸುಭಾಷ್ ಸರೋದೆ*
ಗಂಗಾವತಿ 583227

RELATED ARTICLES

Most Popular

error: Content is protected !!
Join WhatsApp Group